Ποίημα Από τον συνάδελφο Γεώργιο Μοιρασγίδη

Ποίημα Από τον συνάδελφο Νικόλαο Κωστέα

ποίημα αφιερωμένο στη μνήμη του Βαγγέλη Κυριαζή

Από το συνάδελφο Νίκο Κωστέα λάβαμε το πιο κάτω ποίημα αφιερωμένο στη μνήμη του αγαπητού συναδέλφου  Βαγγέλη Κυριαζή  που χάσαμε πρόσφατα 

Η πέτρινη : Ποίηση του Τηλέμαχου Σιέμου

                                      Η πέτρινη

Κατάθεση διασάφησης εισαγωγής εμπορευμάτων.
Στα ελεγκτήρια η ταυτοποίηση των πραγμάτων.
Παρατήρηση ελλείμματος και αφαίρεση αξίας,

πληρωμή δασμών και έκδοση αδείας.

 

Τότε «Πέτρινη» αποθήκη εμπορευμάτων εισαγωγής.
Τώρα «Πέτρινη» αποθήκη ψυχών διαλογής.
Τακτοποίηση απωλειών, στη διαδρομή, ανθρώπων,
από Τούρκικο εις Ελληνικόν τόπον!..

Και λοιπόν! Μερικοί λιγότεροι!..
και η Ευρώπη που θεωρείται σοφότερη,
κάνει κατ’ αρχήν το κορόιδο
κι’ εμείς εδώ, ανέτοιμοι, τα κάναμε Ρόϊδο.

Κι’ όπως στις αγοροπωλησίες εμπορευμάτων,

έτσι και στην εκμετάλλευση ανθρώπινων σωμάτων˙
από το παζάρι ψυχών στη μια μεριά,
σε φιλότιμη φιλοξενία και ανθρώπινη συμπεριφορά.

 

Διώξτε τους: κραυγάζουν από παντού οι φασίστες,
                                                      χωρίς αιδό
κι  ο Λαός  έμπρακτα  πλησιάζει  τους  πρόσφυγες,
                                                  Εγώ είμαι εδώ

 

Η ομάδα των «κλειστών συνόρων» πάντα στο ρόλο τους,
δήθεν πως προστατεύουν μόνο τον Κ…….. τους!..

 
 8 Μάρτη 2016

Τηλέμαχος Σιέμος του Νικολάου
  Συνταξιούχος Εκτελωνιστής

Το Ελλειμματικό εφόδιο Διήγημα με ανθρώπους των Τελωνείων 11 Απριλίου 2014

Παρασκευή, 11 Απριλίου 2014

Το Ελλειμματικό εφόδιο Διήγημα με ανθρώπους των Τελωνείων 11 Απριλίου 2014

Το Ελλειμματικό εφόδιο Διήγημα με ανθρώπους των Τελωνείων 11 Απριλίου 2014

Ο Πάνος δυσκολευόταν να ξεφύγει από τα δίχτυα της ατυχίας. Είχε διολισθήσει στη ρουτίνα, στην καθημερινότητα, με αποτέλεσμα να κινδυνέψει να χάσει το μεγαλύτερο τμήμα της δουλειά του, να χάσει έναν μεγάλο πελάτη του γραφείου του.

Δεν τα έβαζε με τα Τελωνεία και τις διαδικασίες, με τα προσωπικά προβλήματα των ελεγκτών και εποπτών. Τα έβαζε με την τύχη του. Είχε περάσει μια επαγγελματική κρίση με τους πελάτες του. Μόλις είχε πει <δόξα το Θεό>, αμέσως μετά ψιθύρισε <βοήθα Παναγία μου>. Στράβωσαν πολλά πράγματα στη ζωή του. Έβλεπε το Γρηγόρη Γρηγορόπουλο με τις ατυχίες του και παρηγοριόταν. Άλλος ένας εκτελωνιστής στον δικό μου αστερισμό σκεφτόταν.

Δεν το είχε πάρει απόφαση ότι η ζωή διάβαινε για περισσότερο χρόνο μέσα από τις παρόδους, όχι από τις λεωφόρους. Ακόμα και τη στιγμή που ξεκίνησε τη διήγησή του, το πίστευε αυτό. Μια ζωή ατυχίες έλεγε.………

Παρομοίαζε την επαγγελματική του ζωή με αυτή του Γρηγόρη. Χαϊδευτικά η μάνα του τον αποκαλούσε Άκη όπως και η μάνα του Γρηγόρη, άραγε χωρίς συνεννόηση; Έτσι τον φώναζε μικρό, τόσο δα μωρό.

Μια φορά και ένα καιρό <Ο Τάκης κάθε μέρα έπαιρνε τον ηλεκτρικό