Από το συνάδελφο Νίκο Κωστέα λάβαμε το πιο κάτω ποίημα αφιερωμένο στη μνήμη
του αγαπητού συναδέλφου Βαγγέλη Κυριαζή που χάσαμε πρόσφατα
9 Σεπτέμβρη 2016
Ἔφυγες,
νὰ πᾶς μακρυά,
χωρὶς νὰ σκεφτεῖς,
σὲ πόσους θὰ λήψεις.
Ἔφυγες,
νὰ πᾶς ἐκεῖ,
πού δὲν μπορεῖ κάποιος
νὰ σὲ βρεῖ,
ἂν δὲν ἀκολουθήσει
τὸν ἴδιο τρόπο φυγῆς.
Νὰ ξέρεις,
ὑπάρχει κι’ ἄλλος τρόπος,
αὐτὸς τῆς μνήμης.
Μ΄αὐτὸν ὁδηγό,
θὰ
συναντιόμαστε
κάθε πού θὰ βρέχει,
καὶ τὰ λόγια σου σταγόνες
θὰ δροζίζουν,
τὸ μέτωπό μας,
μέχρι νὰ συναντηθοῦμε
σὲ κεῖνο τὸ σύννεφο,
ἀριστερά,
στὸν ὁρίζοντα,
πού εἶναι τόσο κοντά.
Ἀφιερωμένο στὴν μνήμη τοῦ φίλου καὶ συναδέλφου, τοῦ καλοῦ κ’ ἀγαθοῦ Ἀνθρώπου, Βαγγέλη Κυριαζη, πού μᾶς ἄφησε γιὰ ἄλλους κόσμους…..
ΝΙΚΩΣ
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου