Ο
συνάδελφος κ. Γιάννης Βελιώτης μας
γνωστοποίησε κάποιες σκέψεις του,
ορμώμενος από την τελευταία Γενική μας
Συνέλευση, τις οποίες σας μεταφέρουμε
αυτούσιες.
ΛΕΓΡΑΙΝΑ
ΙΟΥΛΙΟΣ
2017
Ο,ΤΙ ΑΚΟΥΩ ΟΤΙ
ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ Νο 4
Κάποιες φορές
ο νους πεισματικά γυρνά σε περασμένους
χρόνους και επιμένει να διατηρεί
εικόνες ανεξίτηλες νοσταλγικές .Έτσι
λοιπόν κι εγώ βρέθηκα ένα βροχερό Σαββάτο
στην τελευταία γενική μας συνέλευση
και ξαναγύρισα στο διάβα της νιότης
μου και της επαγγελματικής μου πορείας
. Πρόσωπα, περιστατικά, αγωνίες
ευτυχισμένες στιγμές, μαζικές
απογοητεύσεις, πλημμύρησαν την ψυχή
μου και ξαναέζησα τα περασμένα μου
χρόνια τόσο έντονα που ξαφνιάστηκα.
Πώς να μετρήσω την απόσταση από τη μέρα
πού ο φίλος μου Νίκος Κωστέας, το πάλε
ποτέ, σουλατσάριζε στην αίθουσα συνέλευσης
του Πειραϊκού Συνδέσμου και με τη
στεντόρεια φωνή του έκανε υποδείξεις
στο προεδρείο και σε όποιον θεωρούσε
ότι δυσκόλευε την τυπική διαδικασία
της συνέλευσης. Το ίδιο και σήμερα τον
καμάρωνα, τίποτε δεν άλλαξε την ορμή
του .Αλήθεια είναι να απορεί κανείς πώς
οι σελίδες της ζωής γυρίζουν τόσο
γρήγορα, που δεν προλαβαίνεις να
συνειδητοποιήσεις, ότι από νιός περήφανος,
τολμηρός, αυθάδης και προκλητικός,
περνάς στη δεύτερη νιότη, μίγμα σωφροσύνης
και πραότητας ,ώσπου να ωριμάσεις ακόμα
περισσότερο και να αυτοαποκαλεστείς
σοφός! Όταν ο θεός σου δίνει τη δυνατότητα
να μη δεσμεύεις τη σκέψη σου στους
σωματικούς σου πόνους, καταπιάνεσαι
με τους πόνους της ψυχής, μετράς τα λάθη
σου και αναλογίζεσαι ευκαιρίες που
πέρασαν, στραβοπατήματα που απέφυγες,
παγίδες που έπεσες μέσα και χάραξαν τη
ζωή σου .Όμως ο χρόνος κυλά και σε
παρασέρνει σε καινούργιους τόπους,
νέες συνήθειες και στράτες! Τι κι αν
συναντάς παλιούς συναδέλφους και
επαγγελματικούς σου φίλους, νοιώθεις
απόμακρος, νοιώθεις συγκρατημένος ακόμα
και διστακτικός να αγκαλιάσεις, να
σφίξεις πάνω σου τον Παύλο, τον Ηλία,
τον Τάκη, τη Μαρία, την Φωφώ, τον Γιώργο.
Έχουν κι αυτοί την ίδια λαχτάρα να
αγκαλιάσουν τα νιάτα τους, την περασμένη
τους ζωή; Χίλιες μνήμες και εικόνες
περνούν αστραπιαία από το κουρασμένο
σου μυαλό και στέκεις σαστισμένος και
μετέωρος. Όμως αξίζει να βρεθείς στο
γνώριμο περιβάλλον και να ξεχαστείς
στο σμάρι πού σημάδεψε τη νεανική σου
ζωή! Χαίρομαι που το Δ.Σ του συλλόγου
μας προσπαθεί με κάθε τρόπο να ζεσταίνει τη
συντροφικότητα να ανανεώνει τις παλιές παρέες και να χαρίζει
όση ζεστασιά μπορεί. Φίλοι του Δ.Σ σας αξίζει
ένα μεγάλο μπράβο για την έγνοια σας να
διοργανώνετε εκδρομές συναντήσεις και
εκδηλώσεις, εκτός της κοινωνικής
φροντίδας σας, που καλλιεργούν τη φιλία
και πολεμούν τη μοναξιά! Το μεγάλο
ευχαριστώ των συναδέλφων εκφράζεται
με την αθρόα συμμετοχή !
ΓΙΑΝ.ΒΕΛ
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου